Hendek olaylarında ziyan gören tarihi meskeninin taşları çalınmasın diye nöbet tutuyor

DİYARBAKIR’ın Sur ilçesinde 2015 yılında yaşanan hendek ve barikat olaylarında Mehmet Abiş’in (62) ziyan gören tescilli tarihi konutu, definecilerin talanına uğradı, taşları ise çalındı. Olaylarda bitişikteki 2 konutu de yıkılan Abiş, tarihi konutu daha fazla ziyan görmesin diye çocuklarıyla birlikte nöbet tutmaya başladı.

Sur ilçesinde 2015’te PKK’lı teröristlerin kazdığı hendek ve kurdukları barikatlar nedeniyle başlatılan operasyonlarda çıkan çatışmalarda cami, kilise ve birçok tarihi yerin yanı sıra 1100 mesken kullanılamaz hale getirdi. Binlerce insan yerinden oldu. O devir Sur ilçesinde Hasırlı Mahallesi’nde yaşayan ve avluları bitişik olan 3 meskeni ve bir çay bahçesi bulunan Mehmet Abiş de ailesiyle birlikte yerinden olanlar ortasında. 2 meskeni ve çay bahçesi yıkılan ve tescilli tarihi konutu de ziyan gören Mehmet Abiş, artık Sur ilçesi Dağkapı semtinde oturuyor. Abiş, tescilli yapı olduğu için tadilat yapamadığı konutunda, 2 yıl evvel taşlarının çalınması ve vakit zaman definecilerin talanına uğraması nedeniyle nöbet tutmaya başladı.

‘ÇATIŞMALARIN ORTASINDA KALDIK’Hendek olaylarından evvel hiç kimseden ziyan görmediğini, olaylardan sonra ise bütün servetini kaybettiğini söyleyen Abiş, “3 tane meskenim, çay bahçem içerisinde 19 yıldır beslediğim 62 tane dikili ağacım vardı. Olaylardan sonra dışarıda kaldık. 24 gün bomba ve çatışmaların ortasında kaldık” dedi.2 yıl evvel meskeninin taşlarının çalındığını belirten Mehmet Abiş, “Kamyonlarca konutumun taşları gitti. Meskenime ziyan vermemeleri ve altın mazeretiyle yıkmamaları için 2 yıldır taşların ve konutumun nöbetini tutuyorum. Temelden çıkan taşları kepçeyle topladık. Bunları götürmesinler diye el otomobiliyle toplayarak bir yere bırakıyorum” diye konuştu.’KORKSAYDIM 59 YILDIR BURADA YAŞAMAZDIM’Abiş, 3’ü evli, 7 çocuğu ve 18 torunu olduğunu lisana getirerek, şunları söyledi:

“Bu meskenin gerisinde 2 tane yeni meskenim vardı. Birini 1994’te, başkasını ise 2008’te yaptım. Birini hanımıma yaparak tapusunu da onun ismine yaptırmıştım. Rahat bir halde o konutlarda kalamadan yıkıldılar. Konutumun her tarafında roket ve mermi izleri var. Dışarıdan sıkıyorlardı. O vakit meskenin ön tarafında yüzleri kapalı 4 kişi oturuyordu. Meskenimi neden tarıyorsunuz, diye sordum. Bana ‘amca biz amaca sıkıyoruz’ dediler. 2’inci gece tekrar sıktılar. Çıktığımda duvarın gerisinden bir tanesi başkalarını çağırarak ‘gelin, gelin bu adam korkmuyor’ dedi. Korksaydım 59 yıldır burada yaşamazdım.”