Zonguldak’ta emekli madenci Orhan Kuku’nun yaralı halde bulup tedavi ettirdiği köpek, günler sonra kapısına geldi. Köpeği karşısında görünce şaşıran Kuku, “Hayvan vefayı biliyor. O bizi sahiplendi aslında” diyerek yaşadıklarını anlattı.
İnağzı Mahallesi’nde yaşayan 60 yaşındaki emekli madenci Orhan Kuku, eşiyle birlikte komşularına misafirliğe giderken yaralı bir köpeğe rastladı. Derisi kurtlanmış ve oldukça kötü bir durumda olan köpeğin sahibini bulamayan Kuku çifti, veteriner hekime götürerek tedavi ettirdi. Ardından da köpeği yaralı halde bulduğu yere geri bıraktı.
Evinden çıkarak veteriner hekimin verdiği iğneleri beş gün boyunca düzenli olarak uygulayan ve besleyen Kuku, tedavi sürecinin de tamamlanması ile köpekle bağını kesti. Yaklaşık 10 gün sonra sabah namazına kalkan Orhan Kuku, eşinin “köpek kapının önünde bizi bekliyor” sözlerine şaşırdı.
Balkona çıkan Kuku, köpeğin evinin karşısında beklediğini gördü. Kuku bunun üzerine köpeği sahiplenmeye karar verdi. Gözlerinin mavi olması nedeniyle köpeğe “Çakırbeyli” adını veren Kuku yaşadıklarını şöyle anlattı:
“Bir gün arabayla eşimle komşuya misafirliğe gidiyorduk. Eşim yaralı bir köpek gördü. Çok yara vardı. Derisinde kurtlanmış yara vardı. Sahibini araştırırken sahibini bulamadık. Veteriner hekime götürdük. Tedavisini yaptırdık. Ücretini de karşıladık. Veteriner hekim ‘Beş adet iğne vereceğim, bu iğneleri köpeğe vurun’ dedi. Köpeği bulduğumuz yere bıraktık. Her gün gidip yemeğini verip iğnelerini yaptım. İyileşince bağımı kestim. Aradan yaklaşık 7 ila 10 gün geçti. Sabah namazına kalktım. Eşim ‘köpek kapının önünde bizi bekliyor’ dedi. Köpek gelip bizi bulmuş. Gitmedi daha. Artık onu sahiplendik. O bizi sahiplendi daha doğrusu. Aramızda bir sevgi bağı oluştu. Gözleri masmavidir. O yüzden adını ‘Çakırbeyli’ koyduk. Hayvanı sevmeyen insanı sevmez. Köpeğe ben yemek veririm yemek seçmez. Bir gün sokağa bırakılıp aç kalacağı korkusuyla hala o duyguyu yaşıyor. Bırakmam ki onu sokağa. Gitmez zaten. Hayvan o vefayı biliyor. Benim kendisini iyileştirdiğimi biliyor. Kapıyı bekliyor. Yabancıyı yaklaştırmaz. Vefayı biliyor.” – ZONGULDAK
